Inspelen op de actualiteit, dat doen we graag. Zelfs als erhet el daarvoor een stukje miniatuurwereld moet worden 'verbouwd'.

In de nacht van 1 op 2 november haalde Spijkenisse de wereldpers, toen beelden van een bizar ongeluk werden gepubliceerd: de 'landing' van een Metrotreinstel op twee walvisstaarten. Direct togen de mensen van ons modelbouwatelier aan het werk om dit op de juiste schaal na te bouwen.

Een houten vorm werd met gips bekleed en daarna minutieus in vorm geschuurd, tot er een mooie kopie van de twee staarten was ontstaan.

Dat alles natuurlijk op basis van een aantal foto's. Ook het viaduct waarop het treinstel reed, moest worden gebouwd, nadat was bepaald waar in de miniatuurwereld het zou moeten komen te staan.

Het Metrotreinstel was een net zo grote uitdaging: dat hadden we niet rondrijden bij Miniworld. Dus hebben we een treinstel van een ander type aangepast met behulp van RET-stickertjes, en de koppelingen zó 'verbogen' dat het eindresultaat vrijwel niet van echt te onderscheiden is.

Met deze 'primeur' hebben we de regionale TV gehaald: Rijnmond heeft opnamen gemaakt van de bouw van deze actuele maquette, en in één gang door ook van de bouw van het elektriciteitshuisje.

Dat alles natuurlijk op basis van een aantal foto's. Ook het viaduct waarop het treinstel reed, moest worden gebouwd, nadat was bepaald waar in de miniatuurwereld het zou moeten komen te staan.

In het vorige bouwverslag lieten we zien dat de maquette die ons atelier heeft gebouwd voor Fort Kijkduin, werd bevolkt met de 'accessoires', een oneerbiedige term voor alle figuurtjes die zo'n maquette nu juist zo echt maken.

Om te laten zien dat de plaatsing van die figuurtjes nauwkeurig en historisch verantwoord diende te gebeuren, hiernaast en hieronder nog een foto waaruit dat blijkt…

De opdrachtgever, de directie van Fort Kijkduin, heeft het resultaat van het werk van ons atelier met vreugde geaccepteerd. Op de grote foto hierboven en de twee hier rechts is te zien hoe de twee delen van de maquette voorzichtig uit onze miniatuurwereld naar buiten worden gesjouwd en in een vrachtwagen getild.

Aangekomen in Huisduinen (na een erg rustige rit!) worden de maquettedelen weer uitgeladen en naar hun uiteindelijk bestemming gedragen.

…waarna ze met het nodige passen en meten op de juiste plek aan elkaar worden bevestigd.

Toen dat helemaal klaar was, zat ons werk erop. De maquette staat hier klaar om – als de verdere aankleding gereed is – door de bezoekers van Fort Kijkduin bewonderd te worden.

Zo ziet een trotse bergenbouwer annex golvenschilder annex maquettedrager eruit als het werk gedaan is!

Hier nog een 'sfeerbeeld' van de Slag bij Groote Keeten, in miniatuurformaat vereeuwigd door onze maquettebouwers.

"Wat kunnen we doen om mensen nóg meer te kunnen laten ontdekken?" vroegen we ons af. Twee van onze bouwers hadden daar wel een aardig idee voor: een bestaand flatblok voorzien van wat 'spannende dingen'!

Daar moest natuurlijk het een en ander voor overhoop gehaald worden, zowel boven- als ondergronds.

Maar toen al het werk was gedaan, beschikte het flatblok over een familie die in een eigen tuintje (dat heb je als je op de onderste verdieping woont) lekker aan het nietsdoen is.

…een echtpaar dat hun voorkeur voor een bekende lokale voetbalclub niet onder stoelen of banken steekt, terwijl hun nieuwe buurman het behang van de vorige bewoners staat af te stomen.

…en een tweetal dames dat heeft geconcludeerd dat je als de zon schijnt niet naar de zonnebank hoeft om lekker 'helemaal' bruin te worden.

…wat tot wat onverantwoord (ze wonen op de vierde woonlaag, tenslotte) puberaal gedrag leidt bij hun buurjongen!

Omdat ze zo mooi zijn: nog een paar plaatjes van het Schotse 'Pitlochry Station in aanbouw'.

Goed te zien op deze foto's is de detaillering. De vele randen, kozijnen, hoekjes en stenen. Alles gemaakt van karton, getekend in autocad, dan de lasermachine in en tenslotte alle onderdelen met de hand uitsnijden en alles in elkaar zetten.

Hierboven een prachtige oude foto van Pitlochry Station (zwart/wit). Daaronder een foto van Pitlochry station platform 1 in kleur. De onderste foto rechts is van Platform 2.

De voorbereidingen van de aankomst van St. Nicolaas in de miniatuurwereld zijn in volle gang.

De 'Pakjesboot 13', sinds jaar en dag het schip waarmee de Sint en zijn gevolg in Miniworld aan land gaat, krijgt een laatste likje verf en de Sint heeft een nieuwe rode mantel gekregen.

Een van de helpers van de Goedheiligman wacht nog op de roetvegen die hij krijgt aangesmeerd uit de schoorsteen.

Als dat klaar is wacht het hele gezelschap een enthousiaste ontvangst op de kade bij Hotel New York.

Elk jaar weer komt de boot hier aan en wachten vele enthousiaste bezoekers op de komst van de Sint.

Dit lijkt op een plank vol koekjes, maar het zijn 'betonnen' stoepbanden. De grote foto toont een putdeksel in het troittoir. Rechts een rioolrooster in de stoep.

Onderdelen van een maquette die is gebouwd door ons atelier, evenals de twee pandjes en het 'volkstuintje' (foto rechts). Dat alles gaat een bestelbus in, op weg naar…?

In de eerste aflevering van 'Klein maar 'Fijn' op SBS6werd het antwoord gegeven!

Dit leuke 'peperkoekhuisje' met zijn luiken van speculaas, zijn deur van chocolade, zijn raamspijlen van zuurstokken, zijn balken van zoethout en zijn dak van spekkies stond in het Liskwartier in de Rotterdamse wijk Bergpolder. Stond, want het is begin deze maand gesloopt… "Geen functie meer", aldus Stedin.

Onze bouwers van het modelbouwatelier hebben net op tijd een kopie in het klein hebben gemaakt, zodat dit leuke object toch een beetje voor het nageslacht behouden blijft!

Dit fraaie staaltje maquettebouw is het resultaat van een externe opdracht van de TU Delft: een maquette van een deel van een gebouw dat stond in het voormalige Nederlands-Indië.

Het gaat om de 'main hall' van het 'Gebouw voor Wiskunde, Mechanica en Technisch Teekenen', ontworpen door de architect Henri Maclaine Pont die in 1911 afstudeerde aan de TU Delft. Men beijverde zich in Nederland in die tijd voor de oprichting van een technische hogeschool in 'De Oost'. Na de Eerste Wereldoorlog, in 1919, ging de bouw van start.

De architect baseerde zijn ontwerp op het traditionele Sumatraanse 'Minangkabau' bouwsysteem, waarmee complexe houten dakconstructies werden gemaakt.

De maquette is bedoeld voor een tentoonstelling die de TU Delft binnenkort organiseert.