Het zit erop. De klus is klaar. Ons megaproject (in meer dan één opzicht) 'Maquette Vesting Brielle' is afgerond. Na het plaatsen van de laatste rijen bomen en het hier en daar bijwerken van een stukje 'grasland' waren we zover dat we tot demontage van de maquette konden overgaan.

Uiteraard hadden we bij het ontwerp rekening gehouden met het feit dat het gevaarte vanuit onze kelder naar Brielle getransporteerd zou moeten worden en dus een 'modulaire' opzet moest hebben.

Niet alleen de maquette zelf, ook het onderstel en de andere dragende delen moesten uit elkaar en als dat is gedaan, blijkt maar weer hoeveel materiaal er 'niet zichtbaar' is bij zo'n maquette!

Alle onderdelen zijn stuk voor stuk voorzichtig vanuit de kelder over de trap naar de begane grond gedragen en vandaar naar de verhuiswagen gebracht. Daar werden ze vakkundig ingepakt en goed vastgezet, want het blijft een kwetsbaar geheel…

Aangekomen op de plaats van bestemming, wordt het hele proces weer in omgekeerde volgorde doorlopen: uitladen, op de juiste plek zetten, uitpakken en monteren… Op de foto rechts dragen onze medewerkers een van de delen van de maquette naar binnen in Brielle.

Een interessant weetje: bij de bouw van de maquette zijn heel wat materialen gebruikt. Neem alleen al de bebouwing: 35 vellen karton van 50 x 70 cm voor de gevels en de tuinen. De spuitbussen verf: 20 rode, 15 à 20 witte, zo'n zelfde aantal oranje, 5 tot 10 grijze verf... Daar komt nog heel wat plaatmateriaal, houten latten en balken, vele honderden meters draad, honderden led-lampjes en nog veel meer bij!

Hieronder nog een aantal foto's van de maquette die we vóór de oplevering hebben gemaakt in onze kelder...

Vlak voor de dag waarop hij ons zou gaan verlaten, hebben we met medewerkers die op de een of andere manier bij de bouw van de maquette van Vesting Brielle betrokken zijn geweest, de afronding van dit grote en grootse project gevierd met een lekker hapje en een drankje. Jammer genoeg konden niet al die 'Briellenaren' aanwezig zijn.

Natuurlijk maakte directeur Marc van Buren van de gelegenheid gebruik om nog even terug te kijken op het project en iedereen hartelijk te bedanken voor de betoonde inzet en de positieve instelling. Klus geklaard!

Iets heel anders nu: terug naar onze miniatuurwereld en wat voor de echte liefhebber het belangrijkst is: de treinen die daarin rondrijden. Het mooie exemplaar van de 'Baureihe 01', een stoomlocomotief voor het trekken van personenrijtuigen, blijkt aan de rechterkant van de ketel een 'windleiplaat' te missen. Zou de verschrikt kijkende man op het perron een mini-treinenfanaat zijn, of is het een werknemer van de Miniworld Spoorwegen die de bui van een weekendje overwerken ziet hangen…?

Hiernaast: een mooi contrast tussen een moderne (nou ja, moderne…) 'Railhopper' (SM90) en een oudje, 'Brutus' geheten. De eerste reed van 1993 tot 2005 op het traject Emmen-Zwolle en de laatste is in 1867 in dienst gesteld op de lijn Amsterdam-Rotterdam, met het Rotterdamse station 'Delftse Poort' als eindstation. In het Bouwverslag van week 48 van 2009 kunt u lezen hoe we dit model zelf hebben gebouwd.

Hierboven nog een mooi voorbeeld van tegenstellingen die je alleen maar in een miniatuurwereld kunt tegenkomen: een Duitse ICE rijdt langs een op een opstelspoor staande 'Motorpost', een treinstel waarmee de PTT tussen 1965 en 2008 poststukken vervoerde. Verderop trekt een donkerblauwe 1100-serie een aantal D-treinrijtuigen naar hun bestemming.

Rechts een elektrische loc die ook in het vorige Bouwverslag stond, zij het dat daar de aandacht was gevestigd op de Maersk-Regenboogcontainers die hij voorttrok. Het is een exemplaar van de Baureihe 189, een door Siemens gebouwde ES 64 F4. Het origineel is sinds 2014 in dienst bij ERS Railways.

Zo'n 'hondekop' naast een nostalgisch stationnetje doet het altijd goed!

Op de foto rechtsboven staat een diesellocomotief van de serie 6400/6500 van Railion, de maatschappij die ontstond uit de fusie tussen NS Cargo en DB Cargo. De serie werd gebouw door Maschinenbau Kiel AG (MAK) en is bedoeld voor goederenvervoer.

De gele dubbeldekstrein op de foto rechts is een exemplaar van het type 'VIRM', wat staat voor 'Verlengd InterRegio Materieel'. Fabrikant was Talbot in Aken, al werd een aantal rijtuigen gebouwd door De Dietrich. Dat 'verlengen' sloeg op het toevoegen van een extra rijtuig. Overigens is de kans minimaal dat u deze trein in het echt op de locatie van de foto tegenkomt: hij rijdt hier langs Recreatieoord Hoek van Holland, en op dat traject tussen Rotterdam en Hoek van Holland rijdt tegenwoordig Metrolijn B…

Een heel speciale trein staat op de foto hieronder: ook Thomas the Tank Engine maakt zijn meters bij ons. U ziet dat dat leidt tot vervuiling en slijtage; voor onze onderhouds-mensen een goede reden om Thomas eens goed onder handen te nemen met een wattenstaafje met alcohol! Mét resultaat, zoals blijkt.

Met het afronden van het Vesting Brielle-project kunnen we onze aandacht weer gaan richten op andere klussen. Eén daarvan is een upgrade van ons historisch Delfshaven. Dat wilden we al langere tijd aanpakken en een daarbij gekoesterde wens was een uitbreiding: de Oude of Pelgrimsvaderkerk. Zoals u op deze foto's kunt zien, gaat die er komen.

Het origineel staat aan de Aelbrechtskolk 20 en is een van de oudste gebouwen van Rotterdam. Voor de verklaring van zijn naam moeten we een eind de geschiedenis in: op de plek waar hij staat gingen in 1620 de zogenoemde Pilgrim Fathers aan boord van een schip voor hun reis naar Noord-Amerika.

Deze Pilgrim Fathers waren Engelse geloofspuriteinen die in het Engeland van die tijd onder koning Jacobus I niet voldoende mogelijkheden zagen om hun geloof te belijden zoals ze dat wilden. Een groot deel van hen nam in 1609 de wijk naar Leiden en in 1620 stapten ongeveer 50 mensen in Delfshaven op een schip dat hen naar Southampton vervoerde. Samen met een groep die daar al was, scheepten ze zich in op de Mayflower die hen na enige omzwervingen uiteindelijk naar Cape Cod bracht. Vandaar staken ze over naar het vasteland van Massachussets, waar ze een gemeenschap stichtten.

Ook nu weer begint de bouw van zo'n maquette met een minutieuze digitale vastlegging van het gebouw in ons digitale tekenprogramma. Met de aldus gemaakte tekeningen wordt de lasersnijder aan het werk gezet, die uit basismateriaal (meestal karton) alle geveldelen snijdt.

De dieptewerking van de structuren bereiken we door diverse lagen karton na het snijden op elkaar te lijmen. De 'baksteenstructuur' is op de lasersnijder in het karton ingebrand. Eigenlijk jammer dat het 'binnenwerk' van zo'n gebouw, zoals de fraaie dakspanten van het hoofdgebouw en de zijbeuken, niet meer te zien zijn als het gebouw klaar is…

Op een ochtend ontdekte een van onze medewerkers een schadegeval. Een schuur op de hoek van een van onze straten bleek ingestort. De eerste vermoedens van een spontaan opgetreden 'sink hole' bleken onjuist: de bodem onder het ingestorte pandje bleek nog intact. Alle collega's van ons modelbouwatelier wijzen desgevraagd unaniem de mogelijkheid van fouten tijdens de bouw van de hand en evenmin hebben we schade kunnen vaststellen aan onze vrachtwagens en bussen. Bijgevolg kon er ook een streep door de optie 'een van onze mini-chauffeurs heeft de macht over het stuur verloren'.

Nu hebben we bij Miniworld Rotterdam helaas ervaring met waterschade, maar een zó lokale lekkage hebben we nog niet meegemaakt. Dat was dus ook niet de oorzaak en nader onderzoek wees uit dat er in onze Commando Centrale geen miniatuurwereld-bevingen zijn geconstateerd. Vreemde bijkomstigheid is dat "het belendende perceel geen zichtbare schade heeft opgelopen", aldus het hoofd van ons miniatuur-brandweercorps.

De – voorlopig – meest plausibele verklaring is een menselijke: iemand heeft met een hand of een voet een beweging gemaakt die deze miniatuurramp heeft veroorzaakt. "Directie en medewerkers van Miniworld Rotterdam gaan niet uit van kwade opzet", aldus een woordvoerder, "maar het onderzoek loopt nog."

We zijn blij met het feit dat we na het afronden van het Vesting Brielle-project onze aandacht weer kunnen richten op ons Groot-Brittannië in miniatuur. Uiteraard bent u niet vergeten dat we daarmee bezig zijn (toch?), maar om de herinnering weer eens een beetje op te frissen hierbij nog wat 'random' gemaakte foto's.

Nu maar hopen dat we binnenkort weer eens een update kunnen geven van ons mini-Schotland, en dan niet in de vorm van losse gebouwen, maar als een consistent geheel!